طرح اختلاط مواد افزودنی در بتن

سیستم های اختلاط مایع :

به طور معمول ، مواد افزودنی مایع بر اساس جرم ، مخلوط نمی شوند زیرا دستگاه های اختلاط بر پایه ی جرم ، بسیار گران تر از مخلوط کن های حجمی هستند. با این وجود تعداد کمی از کارخانه ها از سیستم های اختلاط جرمی استفاده می کنند. در برخی موارد لازم است که محلول های مواد افزودنی ، رقیق سازی شوند تا یک مقدار مناسب برای یک اندازه گیری دقیق جرمی حاصل شود.

اکثر روش های اختلاط مواد افزودنی مایع به یک ظرف حجمی شفاف نیازمندند. این ظرف لوله کالیبراسیون نام دارد و امکان بررسی صحت و دقت میزان ماده ی افزودنی مصرفی توسط متصدی را فراهم می کند. ساده ترین روش اختلاط شامل یک ظرف حجمی شفاف است. یا این حال روش دیگر ، جابه جایی حجمی مطلق است. فلومتر های جابه جایی مطلق قادر به انجام اندازه گیری های حجمی دقیقی با در نظر گرفتن افزایش حجم محدود از سیال هستند. این سیستم دارای انواع مختلفی است ولی نوع دیسک گردشی برای مواد مضاف مایع متداول تر است. در برخی از روش ها اختلاط به صورت دستی ، نیمه خودکار و خودکار بوده و به سادگی به وسیله ی یک دستگاه کنترل از راه دور به صورت مناسب و پیوسته انجام می شود. سیستم های مخلوط کن ساده که برای کارخانه های بتن با حجم کم طراحی شده اند به متصدی کارخانه بتن وابسته بوده تا وی مقدار مناسب از ماده ی افزودنی را به درون لوله اندازه گیری که به مخلوط منتهی می شود ، بریزد.

دستگاه های پیچیده تری طراحی شده اند که برای کارخانه های خودکار با حجم بالا ، شرایطی را برای پر شدن و تخلیه خودکار لوله کالیبراسیون فراهم می کنند. افزودن مواد افزودنی در محل اجرا نیز می تواند از طریق یک تانک و سیستم مخلوط کن تحت فشار حاصل شود. این سیستم باید شامل یک مخزن ذخیره مدرج و یک دستگاه مخلوط کن مکانیکی یا الکترومکانیکی باشد تا متصدی بتواند صحت مقدار مواد افزودنی افزوده به درون مخلوط کن یا تراک میکسر را بررسی کند.

فلومترها و لوله های کالیبراسیون مجهز به شناور معمولا به فرستنده های ارسال کننده پالس مجهز شده اند تا اطلاعات را روی شمارنده های الکترونیکی و الکترومکانیکی نمایان کنند. این تجهیزات معمولا با وارد کردن مقدار مصرف مناسب در واحد ماده سیمانی تنظیم می شوند. مقدار ماده سیمانی وارد شده به مخلوط توام با نرخ دوز مصرفی ، سیستم مخلوط کن را برای مخلوط کردن میزان مناسبی از ماده افزودنی تنظیم می کند. سیستم های دارای کنترل زمان ، مجهز به سیستم زمان بندی جریان در درون روزنه اندازه گیری مواد هستند. در این سیستم ها ممکن است خطای قابل توجهی در اثر نوسانات برق ، محدودیت های جزئی روزنه اندازه گیری و تغییر در ویسکوزیته ی محلول ، به وجود آید. باید توجه داشت که ویسکوزیته با دما و غلظت ماده ی افزودنی تغییر می کند. سیستم های کنترل زمان باید مطابق با مدارک و خصوصیات پروژه و توصیه های سازنده دائما کالیبره شوند. متصدی کارخانه باید صحت میزان مصرفی ماده افزودنی را با مشاهده لوله ی اندازه گیری بررسی کند. اگرچه سیستم های کنترل زمان موفق بوده اند ، کاربرد آنها فقط برای مخلوط کردن محلول کلرید کلسیم ، پیشنهاد می شود. به علت تاثیرات مشخص مواد افزودنی روی عملکرد بتن ، توجه به زمان و دقت مخلوط مواد افزودنی الزامی است تا از مشکلات جدی جلوگیری شود.

نگهداری :

سیستم های مخلوط کن نیاز به نگهداری متداول و دوره ای دارند تا از خطای ایجاد شده به سبب دریچه های چسبناک ، جمع شدن مواد خارجی در وسایل اندازه گیری و مخازن اختلاط یا پمپ های فرسوده جلوگیری شود. متعلقات دستگاه باید در برابر گرد و خاک و دماهای شدید محافظت شوند و در جایی قابل مشاهده و در دسترس برای مشاهده و عملیات نگهداری ، نگهداری شوند.

با این که سیستم های اختلاط مواد افزودنی معمولا توسط تولید کننده مواد افزودنی نصب ، تعمیر و نگهداری می شوند متصدیان باید به طور کامل به سیستم مسلط باشد و قابلیت تنظیم و نگهداری ساده ی آنها را داشته باشند. آنها باید بتوانند سیستم را به طور مرتب و ترجیحا در بازه های زمانی کمتر از 90 روز کالیبره کرده و اجزای فرسوده ای که نیاز به جایگزینی دارند را تشخیص دهند. مخازن ، خطوط انتقال و وسایل فرعی باید به طور مرتب با آب شستشو شوند و لوله های کالیبراسیون باید دارای لوازم آب نصب شده باشند تا امکان شستشوی آن فراهم شده و تقسیم بندی ها و علامت گذاری ها همیشه به طور واضح و خوانا قابل مشاهده باشد.