شناخت دیگ آب گرم در ساخت بتن

شناخت دیگ آب گرم:

برای بتن ریزی در هوای سرد شرایطی برای قرارگیری دمای بتن در بازه مورد پذیرش آئین نامه ها وجود دارد. هوای سرد طبق تعریف آئین نامه بتن ایران حالتی است که دمای متوسط هوا در شبانه روز کمتر از پنج درجه سانتیگراد باشد و یا دمای هوا برای بیش از نصف روز از ده درجه سانتیگراد بیشتر نگردد. (بر اساس نشریه 55 در فصل بتن، هوای سرد شرایطی ست که بیش از سه روز متوالی درجه حرارت از 5 درجه سانتی گراد کمتر بماند). آیین نامه بتن ایران مواقعی را که دمای محیط از 5 درجه سانتیگراد کمتر و یا بیشتر از 32 درجه سانتیگراد باشد، نیازمند تدابیری برای حفظ بتن از سرما و گرما می داند. کاهش سرعت سخت شدن بتن و احتمال یخ زدگی آب اختلاط از مشکلات عمده ایست که هوای سرد برای بتن ایجاد می کند.

بر اساس نشریه 55 هنگام بتن ریزی دمای هیچ قسمت از بتن تازه نباید از 10 درجهء سانتیگراد کمتر باشد. گرمای ویژه بیشتر آب نسبت به بقیه اجزای بتن، تاثیر گذارترین عامل در تعیین دمای بتن است پس در هوای سرد باید مواد متشکله بتن مثل آب را، به حد قابل قبول رساند. نباید آب گرم را مستقیما به سیمان افزود، زیرا باعث گیرش سریع سیمان می شود. بر اساس نشریه 55 گرم بودن آب علاوه بر بالا بردن درجه حرارت مخلوط، سبب بالا رفتن مصرف آب و منجر به کاهش مقاومت بتن می شود. با اضافه شدن هر 10 درجه به حرارت آب مصرفی، میزان اسلامپ 20 تا 25 میلیمتر کم می شود. پس ابتدا آب و سنگدانه را با هم مخلوط کرده سپس سیمان را اضافه می کنند.

دیگ های آب گرم برای تامین آب با دمای مورد نظر در بچینگ ها استفاده شده و آب را پس از گرم کردن به مخزن وارد می کنند. برای گرم کردن آب دو روش موجود است: الف) گرم کردن توسط بخار آب ب) گرم کردن مستقیم توسط مشعل ها.

دیگ های تولید بخار اگر آب تغذیه کننده اش به سختی گیر نیازمند نباشد به اقتصادی ترین وسیله گرم کردن آب با سرعت و مقدار زیاد تبدیل می شود. در صورت نیاز به سختی گیر برای جلوگیری از پوسته شدن و ایجاد لجن استفاده از مقدار زیاد بخار گران تمام می شود.

دیگ هایی که فشاری تا حدود 6 بار را متحمل می شوند، دیگ آب گرم و دیگ هایی که فشاری بین 6 تا 12 بار را متحمل می شوند، دیگ آب داغ نام می گیرند. در این دیگ ها انرژی حرارتی تولید شده توسط مشعل، آب را تا جایی گرم می کند که بخار تولید نشود. جنس و ساخت دیگ آب گرم به دو نوع چدنی و فولادی تقسیم می شود. نوع چدنی بیشتر به کار می رود. این دیگ ها معمولا در فشار 4 تا 6 اتمسفر کار کرده و از قطعات مجزا ساخته شده اند. قطعات (پره ها) قابلیت تعویض و ظرفیت دیگ قابلیت تغییر دارد. این دیگها در ایران دارای ظرفیت 20،000 تا 200،000 کیلو کالری در ساعت با عمر زیاد و راندمان 80 درصدی هستند. در صورتیکه حمل آن به صورت یکپارچه سخت باشد قطعات مجزا به محل کارگاه حمل می شود و در آنجا مونتاژ می گردد. ولی آسیب در قسمت های داخلی، تعمیر سختی در پی خواهد داشت. دیگ های فولادی در اثر خوردگی و اکسیداسیون و زنگ زدگی دوام کمتری داشته و بیشتر در مواقعی مورد استفاده می باشند که آب با فشار زیاد و درجه حرارت بالای نقطه جوش مورد نیاز باشد.

دیگ بخار بتن

از نظر ساختمان و حرکت آب و شعله (دود) در دو دسته جای می گیرند:

الف) دیگ فولادی با لوله دود، با جریان آب در اطراف لوله

ب) دیگ فولادی با لوله آبگرم، با حرکت شعله و دود در اطراف آن

برای گرم کردن آب با بخار ابتدا بخار در دیگ بخار تولید شده سپس جریان یافتن بخار در لوله های مارپیچی موجود در مخزن آب منجر به گرم شدن آب می شود. در داخل این دیگ ها، آب به صورت پیوسته بخار شده و از لولهء خروجی مصرف می شود. این دیگ ها نمایشگر تراز آب برای اندازه گیری سطح آب و شیر قطع بخار، کنترل فشار و پمپ تغذیه و لوازم دیگری دارد.

دیگ حرارت مرکزی آب گرم:

این دیگ ها پره هایی دارد که آب درونشان جریان دارد و توسط مشعل ها به آب گرما داده می شود. مشعل ها معمولا با سوخت های مایع به کار می روند. از مشعلهای گازی نیز استفاده می شود.

عمده ترین سوخت مایع، گازوئیل می باشد. پیش از ورود گازوئیل به مشعل، گازوئیل باید به دمای 10 الی 12 درجه سانتی گراد برسد. در وهله اول سوخت از منبع به مشعل هدایت شده سپس سرعت و فشارش افزایش میابد. گازوئیل تحت فشار از نازل که در جلوی مشعل وجود دارددر حالت پودر خارج می شود. احتراق پس از اختلاط گازوئیل با هوایی که توسط تهویه (وانتیلاتور) مشعل به قسمت جلوییش رانده می شود، انجام می گیرد سپس بوسیله شعله پخش کن با جهت و حرکت مناسب، داخل دیگ را گرم می کند.

جرقه اولیه را دو الکترود نصب شده در جلوی نازل ایجاد می کنند. فاصله میان دو میله جرقه زن حدود 5 میلی متر می باشد. مشعل ها یک دستگاه کنترل اتوماتیک (رله) به منظور تنظیم زمان جرقه و جریان سوخت و سیکل کار مشعل دارند.

در انتهای مشعل پره هایی هوا و سوخت را میچرخانند. در استفاده از سوخت گازوئیل شعله ای که دارای انتهای زرد رنگ و در انتها به صورت مخروط است شعله ای خوب می باشد و در استفاده از گاز شعله آبی رنگ مناسب است.

مخازن ذخیره آب گرم در کارگاه ها به منظور کاهش اندازه سیستم های گرم کننده ای که برای تولید طولانی مدت استفاده شده اند، بسیار مفید می باشند. مخزن و لوله ها عایق بندی می شوند. با دفن مخازن بزرگ گاه تا یک متر زیر زمین باعث ایجاد یک عایق بندی خوب می شود.

دیگ آب گرم بتن

بسیار باعث دلگرمی ماست اگر نظرتان را در پایین همین صفحه بنویسید. سپاسگزاریم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *