خرد شدن و جدا شدن تکه های بتن (اسپال)

خرد شدن و جدا شدن تکه های بتن (Spalling) باعث ایجاد فرو رفتگی در سطح بتن خواهد شد که از بیرون پریدن یا جدا شدن تکه هایی از بتن به بیرون ناشی می شود.

(این نوع خرابی با پوسته شدگی متفاوت است)

علت این نوع خرابی از بین رفتن ملات سطحی نمی باشد بلکه تغییر شکل در قسمت هایی از سطح بتن که عمدتا ناشی از وجود لبه های پخ دار ، شیب دار یا افقی در بتن می باشد باعث این نوع خرابی می شود. البته بیشتر این خرابی ها در سازه های بتنی قدیمی رخ می دهد و در بتن های تازه به حدی که پوسته شدگی وجود دارداین نوع خرابی مشاهده نمی شود.

دلیل اصلی این نوع خرابی ، خوردگی فولاد تسلیح می باشد و در بعضی حالات نیز تنش های بیش از حد می تواند دلیل این نوع خرابی باشد.

قبل از رشد و توسعه خرابی به صورت یک بیرون پریدگی بتن ، قلوه کن شدن بتن ممکن است به شکل لایه لایه شدن در زیر سطح بتن ایجاد شود. ترک های متناظر با قلوه کن شدن یا بیرون پریدگی بتن معمولا عریض و طویل هستند و بعضی اوقات ترک ها آن قدر عمیق هستند که به فولادهای تسلیح نیز می رسند.

درجه بندی این نوع خرابی :

اسپال کوچک (قلوه کن شدن کوچک)
اسپال بزرگ (قلوه کن شدن بزرگ)

اسپال کوچک :

یک بیرون پریدگی در بتن و ایجاد فرورفتگی به شکل دایره یا بیضی که معمولا بیشتر از 25 میلی متر عمق ندارد و ابعاد آن بیشتر از 150 میلی متر نیست. این نوع اسپال ، ناشی از جدا شدگی و کنده شدن بخشی از سطح بتن ناشی از شکست اریب یا افقی می باشد.

(معمولا قسمتی از حاشیه ی لبه به صورت عمود (قائم) می باشد)

این نوع خرابی در بعضی حالات ممکن است به صورت یک فرو رفتگی طویل بر روی یک آرماتور ایجاد شود.

اسپال بزرگ :

این خرابی ممکن است به شکل یک فرو رفتگی دایره ای و یا بیضی با عمق معمولا 25 میلی متر یا بیشتر و طول و عرض 150 میلی متر یا بیشتر باشد که به دلیل جدا شدن یا کنده شدن قسمتی از سطح بتن ناشی از شکست اریب یا افقی عضو بتنی می باشد. (مانند حالت اسپال کوچک می باشد)